Wczesniej przedstawiono skumulowaną liczbę nieplanowanych zabiegów rehospitalizacji z pilną rewaskularyzacją w zależności od typu wyzwalacza i klasy dławicowej w czasie. Osiemnaście pilnych rewaskularyzacji wykonano u 18 pacjentów w grupie PCI (2,1 zdarzenia na 100 pacjento-lat), natomiast 79 rewaskularyzacji przeprowadzono u 72 pacjentów w grupie leczenia medycznego (10,4 zdarzenia na 100 pacjento-lat). Figura 3. Figura 3. Krzywe Kaplana-Meiera dla całkowitej rewaskularyzacji. Przedstawiono skumulowane częstości rewaskularyzacji całkowitych w dwóch badanych grupach podczas dwuletniego okresu badania. Współczynniki zagrożenia i odpowiadające im 95% przedziały ufności są oparte na porównaniu Mantel-Cox rewaskularyzacji z PCI w porównaniu z samą terapią medyczną, a wartości P obliczono za pomocą testu log-rank. Dodatkowe szczegóły przedstawiono na Rys. S5 w Dodatku Uzupełniającym.
U tych 90 pacjentów w dwóch badanych grupach rewaskularyzację wywołano zawałem mięśnia sercowego u 28 pacjentów (31%), niestabilną dławicą piersiową ze zmianami niedokrwiennymi w elektrokardiografii u 18 pacjentów (20%) oraz z cechami klinicznymi tylko u pozostałych 44 pacjentów. pacjentów (49%), z przewagą dławicy piersiowej IV klasy CCS, bez względu na spust. Istniały istotne różnice między grupą PCI a grupą leczniczą w odniesieniu do pilnych rewaskularyzacji wywołanych zawałem mięśnia sercowego lub niedokrwiennymi zmianami elektrokardiograficznymi (3,4% vs. 7,0%, współczynnik ryzyka, 0,47, 95% CI, 0,25 do 0,86; P = 0,01) i tych wywołanych dławicą piersiową CCS klasy IV (2,5% w porównaniu z 10,7%, współczynnik ryzyka, 0,22, 95% CI, 0,11 do 0,42, P <0,001). Figura 3 pokazuje skumulowaną częstość rewaskularyzacji z dowolnego powodu.
Inne punkty końcowe
Po 2 latach 179 pacjentów (40,6%) w grupie leczonej farmakologicznie przeszli na PCI, podczas gdy 36 pacjentów (8,1%) w grupie PCI poddano powtórnej rewaskularyzacji (współczynnik ryzyka, 0,16; 95% CI, 0,11 do 0,22; P <0,001). Tabela S2 w dodatkowym dodatku przedstawia porównanie punktów końcowych dla pacjentów w dwóch grupach badanych i 166 pacjentów rejestru, których obserwowano przez okres do 2 lat; 20 zarejestrowanych pacjentów (12,0%) przeszło na PCI. Ryc. S3 w dodatkowym dodatku przedstawia stratyfikowane analizy pierwotnego punktu końcowego zgodnie z charakterystyką pacjentów na linii podstawowej. Zmniejszenie wyjściowego odsetka pacjentów z dławicą piersiową o stopniu II, III lub IV wg CCS było większe u pacjentów z grupy PCI niż u pacjentów z grupy leczenia medycznego i osób z grupy rejestrowej we wszystkich punktach czasowych w ciągu 2 lat kontynuacji (ryc. S4 w Dodatku uzupełniającym). Po 2 latach 69% pacjentów nadal otrzymywało kombinację aspiryny, beta-blokerów i statyn (Tabela
Poważne zdarzenia niepożądane
Przynajmniej jedno zdarzenie kliniczne lub inne poważne zdarzenie niepożądane zgłoszono u 151 pacjentów (33,8%) w grupie PCI iu 232 pacjentów (52,6%) w grupie leczonej medycznie (współczynnik ryzyka 0,55, 95% CI, 0,44 do 0,67 ; P <0,001) (tabela i tabela S5 w dodatkowym dodatku). Taki sam odsetek pacjentów w obu grupach (17,2%) miał ciężkie zdarzenia niepożądane o działaniu niesercowym, w tym zdarzenia kliniczne (współczynnik ryzyka, 1,00, 95% CI, 0,73 do 1,38, P = 0,98), natomiast poważne zdarzenia niepożądane dotyczące układu sercowo-naczyniowego (określone jako śmierć) z przyczyn sercowych, zawału mięśnia sercowego, zakrzepicy w stencie, wszelkich rewaskularyzacji lub innych poważnych zdarzeń niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego) odnotowano u 110 pacjentów w grupie PCI w porównaniu z 204 pacjentami w grupie leczonej farmakologicznie (24,6% vs. 46,3%; stosunek, 0,45, 95% CI, 0,36 do 0,57, P <0,001).
Dyskusja
W naszym badaniu z udziałem pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową i zwężeniem tętniczym częstość pierwotnego punktu końcowego (zgon, zawał mięśnia sercowego lub pilna rewaskularyzacja po 2 latach) wśród osób, u których wykonano PCI sterowane za pomocą FFR ze współczesnymi stentami uwalniającymi leki, była mniejsza niż o połowę rzadziej wśród pacjentów, którzy otrzymali samą terapię medyczną. Pilne rewaskularyzacje wywołane przez zawał mięśnia sercowego lub zmiany niedokrwienne w elektrokardiografii były o połowę częstsze w grupie PCI niż w grupie leczniczej. Chociaż nie było istotnej różnicy między ogólną liczbą zgonów lub zawałem mięśnia sercowego, pacjenci, którzy przeszli PCI, w porównaniu z tymi, którzy otrzymali samą terapię medyczną, odnotowali znaczące zmniejszenie częstości zgonów lub zawału mięśnia sercowego po początkowym 7 dni po randomizacji.
Ponad 25% pacjentów ze stabilną chorobą wieńcową, u których planowano poddać się PCI na podstawie danych klinicznych i angiograficznych, nie miało zwężenia o wartości FFR 0,80 lub mniejszej, a zatem było mało prawdopodobne, aby miało niedokrwienie
[patrz też: żuraw warsztatowy, Dmuchawy bocznokanałowe, donepezil ]
Powiązane tematy z artykułem: Dmuchawy bocznokanałowe donepezil żuraw warsztatowy