Jeżeli okoliczności pozwalają, dążymy zawsze do podawania krwi pobranej od dawcy na czczo, a biorcy wstrzykujemy przed transfuzją ampułkę morfiny, w ten sposób można zapobiec większości lekkich objawów ubocznych po przetaczaniu krwi. Co się tyczy dreszczów oraz innych objawów, nie są one wyrazem niezgodności krwi, lecz częstokroć następstwem nie dość starannego oczyszczenia naczyń; w takim razie resztki skrzepów krwi po poprzedniej transfuzji mogą pozostać w kątach zbiorników i wywołać odczyn po przedostaniu się do krwi biorcy. Lewisohn, który wprowadzi do ustalania krwi cytrynian sodowy; obserwował dawniej (1700 transfuzji) występowanie objawów ubocznych w 10 – 12% przypadków po przetaczaniu krwi; cyfra ta spadła do 1 % z chwilą zcentralizowania pracowni, która zajęła się oczyszczeniem zbiorników i wężyków gumowych. [przypisy: anatomia palpacyjna, Wąsonogi, Pompy insulinowe ]
Powiązane tematy z artykułem: anatomia palpacyjna Pompy insulinowe Wąsonogi