Odmiana genetyczna w receptorze 3-adrenergicznym i zwiększona zdolność do zwiększania masy ciała u pacjentów z chorobą otyłości cd

Rodowce i cechy kliniczne rodzin czterech chorych z otyłością. Pełne koła i kwadraty reprezentują odpowiednio członków płci żeńskiej i męskiej, z chorobliwą otyłością, półstałym kwadratem męskiego członka rodziny z łagodną otyłością i strzałkami probantów. BMI oznacza wskaźnik masy ciała, W20 wagę w wieku 20 lat, Wmax maksymalną masę ciała w okresie dorosłości oraz cukrzycę insulinoniezależną NIDDM. Genotyp receptora .3-adrenergicznego oznaczono jako 2/2 (homozygota Trp64Arg), 1/2 (heterozygota Trp64Arg) lub 1/1 (typ dziki). Aby ustalić, czy dziedziczna otyłość była związana z dziedziczeniem mutacji Trp64Arg, zbadaliśmy członków rodziny czterech chorobliwie otyłych, posiadających mutacje probantów na obecność mutacji. Trzy pokolenia studiowano w jednej rodzinie i dwa pokolenia w pozostałych trzech rodzinach. Wyniki tych analiz przedstawiono na rycinie 2. W rodzinie A proband (podmiot 4) był heterozygotyczną 45-letnią kobietą z indeksem masy ciała wynoszącym 49. Jej masywnie otyła 65-letnia matka (podmiot ), który podwoił jej masę w ciągu 40 lat (od 80 do 166 kg), był homozygotyczny. 37-letnia siostra probanda (podmiot 3) i dwie córki (podmioty 6 i 7) były heterozygotyczne. Masa starszej córki była normalna dla jej wieku (między 50. a 75. percentylem), a młodsza córka miała niewielką nadwagę (pomiędzy 75. a 90. percentylem) .14 W rodzinie B proband (przedmiot 5) był chorobliwie otyłą kobietą której dwie siostry nie były otyłe. Jej 64-letni ojciec (podmiot 1) cierpiał na chorobliwą otyłość w wywiadzie (maksymalny wskaźnik masy ciała na całe życie, 40 lat). W pozostałych dwóch rodzinach każdy proband był jedynakiem. W rodzinie C proband (podmiot 3) był heterozygotą, która otrzymała allel od swojej chorobliwie otyłej matki (podmiot 2). W rodzinie D proband (podmiot 3) był masywnie otyłym 47-letnim mężczyzną, którego homozygotyczny ojciec (podmiot 1) miał historię otyłości, zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu. U niektórych członków rodziny progresja otyłości w połączeniu z obecnością mutacji Trp64Arg była silnie uzależniona od czynników środowiskowych i zdrowotnych – na przykład ograniczenie spożycia pokarmu pomogło córkom probanda w Rodzinie A i ojcu probandu. w rodzinie D, aby kontrolować swoją wagę.
Dyskusja
Badanie to potwierdza obecność mutacji w genie dla receptora .3-adrenergicznego u chorych z otyłością i zdrowych osób we Francji. Podobieństwo częstości allelicznej mutacji w dwóch grupach sugeruje, że gen nie jest główną determinantą otyłości. Mutacja ta może jednak przyczynić się do zwiększenia masy ciała osób o wysokim ryzyku otyłości spowodowanych innymi, prawdopodobnie dodatkowymi, genetycznymi, środowiskowymi i behawioralnymi czynnikami. Na przykład w rodzinie D ojciec probanda, który był homozygotyczny pod względem mutacji, utrzymywał normalną wagę za pomocą ograniczenia dietetycznego, ale w rodzinie A, homozygotyczna matka probanda była chorobliwie otyła; obaj mieli heterozygotyczne potomstwo z ciężką otyłością.
Rola takiej mutacji w patogenezie otyłości jest przypuszczalna, ale może być związana z obniżeniem spoczynkowej szybkości metabolicznej, która jest określona genetycznie.15 Spadek tempa metabolizmu może być spowodowany przez funkcjonalne różnice między mutacją Trp64Arg w gen dla receptora .3-adrenergicznego i prawidłowy gen dla receptora
[przypisy: frezwid, paratram, timbex szczecin ]