Osteoporoza związana z neutralizującymi autoprzeciwciałami przeciwko osteoprotegerynie ad 5

Jednak 3 z 15 próbek od pacjentów z celiakią (ścieżki 10 do 12) również wykazywały pasmo 55 kD, wskazujące na obecność autoprzeciwciał OPG. Analiza Western blot z dodatkiem wybarwienia na immunoglobulinę (dół) potwierdziła równe obciążenie żelu. Panel B pokazuje wpływ OPG na średni poziom stymulowanej RANKL aktywacji NF-.B ludzkiej linii komórek zarodkowych-nerkowych HEK293. Komórki inkubowano w różnych kombinacjach nośnika (kontrola negatywna), próbek surowicy od naszego pacjenta lub od kontroli, RANKL (100 ng na mililitr) i OPG (100 lub 400 ng na mililitr). Aktywację znoszono przez 100-ng stężenie OPG w surowicy kontrolnej, ale nie w surowicy pacjenta. Dodanie wyższego stężenia OPG (400 ng na mililitr) przezwyciężyło hamowanie. T bary oznaczają błędy standardowe. Dane w obu panelach są reprezentatywne dla trzech niezależnych przeprowadzonych eksperymentów. Immunoprecypitację osteoprotegeryny z użyciem surowicy pacjenta obserwowano w silnym paśmie przy 55 kD w analizie Western blot (Figura 3A). Próbki surowicy od 10 zdrowych osób z grupy kontrolnej, 12 pacjentów z celiakią i 14 pacjentów z pierwotną niedoczynnością tarczycy były negatywne w stosunku do autoprzeciwciał (przykłady pokazano na ścieżkach 3 do 9), ale próbki od 3 z 15 pacjentów z celiakią były pozytywne, chociaż niższy poziom intensywności niż w przypadku pacjenta z indeksem (ścieżki od 10 do 12). Równe obciążenie próbek potwierdzono przez sondowanie tego samego blotu dla całkowitej immunoglobuliny (Figura 3A). Test immunoprecypitacji powtórzono w obecności gliadyny, ale nie miało to wpływu na zdolność surowicy indeksu pacjenta do immunoprecypitacji osteoprotegeryny, co sugeruje, że autoprzeciwciała osteoprotegeryny nie reagowały krzyżowo z gliadyną. Średni wynik (. SE) z dla gęstości mineralnej kości w kręgosłupie wynosił -0,23 . 0,08 wśród próbek, które zawierały autoprzeciwciała osteoprotegeryny, w porównaniu z 0,49 . 0,08 wśród próbek, które nie zawierały autoprzeciwciał; Wyniki z dla gęstości mineralnej kości w biodrze wynosiły odpowiednio -1.00 . 0.21 i 0.40 . 0.41. Różnice te nie były znaczące. Stężenie fosfatazy alkalicznej w surowicy było prawidłowe u wszystkich pacjentów.
Dodanie RANKL (100 ng na mililitr) do komórek HEK trwale transfekowanych konstruktem reporterowym lucyferazy NF-.B dało silną aktywację ekspresji genu reporterowego (Figura 3B). Ta aktywacja była hamowana przez dodanie ludzkiej rekombinowanej osteoprotegeryny (100 ng na mililitr) w obecności frakcji immunoglobuliny z surowicy kontrolnej, ale w obecności immunoglobulin oczyszczonych z surowicy pacjenta utracono działanie hamujące osteoprotegeryny. Wyższy poziom osteoprotegeryny (400 ng na mililitr) przywrócił działanie hamujące w surowicy pacjenta. Wreszcie, dodanie frakcji immunoglobulin z surowicy pacjenta lub surowicy kontrolnej przy braku RANKL nie miało znaczącego wpływu na ekspresję genu reporterowego.
Dyskusja
Nasz pacjent pojawił się w wieku dorosłym z ciężką osteoporozą o wysokiej rotacji związaną z subkliniczną chorobą trzewną i autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy. Obecne były krążące autoprzeciwciała przeciwko osteoprotegerynie, a immunoglobuliny oczyszczone z próbek surowicy pacjenta, ale nie z surowicy kontrolnej, zniosły hamujący wpływ osteoprotegeryny na indukowane przez RANKL przekazywanie sygnału NF-.B in vitro, co było zgodne z obecnością neutralizacji. autoprzeciwciała przeciwko osteoprotegerynie
[podobne: zaplemnienie, priorix ulotka, zsm zielona góra` ]