Rdzenni Australijczycy i żywa dawka nerki

Rdzenni Australijczycy stanowią 2,5% całkowitej populacji Australii, ale podobnie jak inne mniejszości na całym świecie, wskaźniki przewlekłej choroby nerek są wyższe wśród tej grupy autochtonicznej niż wśród ogółu populacji. Transplantacja pozostaje preferowaną formą terapii nerkozastępczej, a stosowanie żywych dawców maksymalizuje wskaźniki transplantacji z ogólnie minimalnym długofalowym wpływem na dawców1. Jednak konsekwencje stosowania tej strategii u rdzennych Australijczyków są niejasne, biorąc pod uwagę prawdopodobieństwo rodzinnej lub wspólnotowej historii przewlekłej choroby nerek u potencjalnych dawców.
Przeprowadziliśmy retrospektywną analizę wszystkich żywych dawców nerek z Północnego Terytorium Australii od 1985 roku. W sumie 50 osób (z których 22 zgłosiło się jako autochtoni) zostało zaakceptowanych jako dawcy nerki i zostało ocenionych zgodnie ze standardowymi protokołami w tym samym ośrodku transplantacyjnym, niezależnie od rasy i grupy etnicznej. Dawców oceniano przez nefrologa transplantacyjnego i stwierdzono, że każdy dawcy ma prawidłową czynność nerek (obliczona szybkość filtracji kłębuszkowej [GFR]> 90 ml na minutę na 1,73 m2 powierzchni ciała), normalny dożylny pyelogram i angiogram nerkowy. , normalne ciśnienie krwi (<140/80 mm Hg), normalny doustny test tolerancji glukozy, normalny elektrokardiogram i brak białkomoczu.
Tabela 1. Tabela 1. Charakterystyka żywych dawców nerek i ogólnej populacji rdzennych i nierodzimych Australijczyków z Terytorium Północnego. Szesnastu spośród 22 lokalnych dawców (73%) miało medyczną obserwację przez medianę okresu 16,1 lat. W ostatnim badaniu tych starannie dobranych dawców zmarło 2 (12%), trzy (19%) wymagały terapii nerkozastępczej, a większość z nich miało nadciśnienie, cukrzycę, ustalony białkomocz i szacunkowy współczynnik GFR mniejszy niż 60 ml na minutę (Tabela 1). Spośród 16 nierodzimych dawców jedynie 6 (38%) miało oszacowaną wartość GFR poniżej 60 ml na minutę; żaden nie miał innych klinicznie istotnych współistniejących stanów.
Najwyraźniej standaryzowana ocena zawiodła tych autochtonicznych dawców. Hoy i wsp.2 najlepiej opisali naturalną historię chorób nerek w rdzennych społecznościach australijskich. Potwierdzone wskaźniki białkomoczu i schyłkowej niewydolności nerek w naszym badaniu były istotnie gorsze wśród autochtonicznych dawców niż wśród ogólnej populacji, a szacowany GFR podczas ostatniej obserwacji zapewnia wsparcie dla tego problemu (chociaż szacowane badania potwierdzające GFR angażujące rdzennych Australijczyków nie zostały jeszcze zakończone).
Nasze obecne badanie rodzi również pytania o to, czy dawcy z jakąkolwiek historią chorób nerek w rodzinie powinni zostać zaakceptowani i czy bardziej intensywne badania przed dawstwem mogłyby zapobiec tym niekorzystnym skutkom. Biopsja nerki wykonana przed pobraniem może być korzystna, ponieważ opisano małe zasoby nerki i liczbę kłębuszków nerkowych 5, ale ta procedura zwiększa ryzyko dawcy. Heterogeniczność rdzennej ludności w Australii i poza nią ogranicza zdolność do generalizowania tych obserwacji; Wyniki donorowe w innych grupach mniejszościowych nie zostały, według naszej wiedzy, odnotowane Do wyczerpania dostępnych wyników prospektywnych dotyczących dawców nerek z różnych grup mniejszościowych, ekstrapolacja umiarkowanego długoterminowego ryzyka dla wszystkich dawców może wyrządzić krzywdę integralności programu nerek żywych dawców.
Natasha M. Rogers, MD
Szpital Królowej Elżbiety, Adelaide, SA, Australia
Paul D. Lawton, MD
Royal Darwin Hospital, Darwin, NT, Australia
Matthew D. Jose, MD, Ph.D.
Menzies Research Institute, Hobart, TAS, Australia
Wspierane przez grant CellCept Australia Research Grant firmy Roche Australia.
Dr Rogers zgłasza otrzymanie wsparcia od firmy Roche; i dr Jose, otrzymując od firmy Novartis opłaty za doradztwo i udzielając wsparcia firmie Roche.
Nie zgłoszono żadnego innego potencjalnego konfliktu interesów związanego z tym pismem.
5 Referencje1. Ibrahim HN, Foley R, Tan L i in. Długoterminowe konsekwencje oddawania nerki. N Engl J Med 2009; 360: 459-469
Bezpłatny, pełny tekst Web of Science Medline
2. Hoy WE, Wang Z, VanBuynder P, Baker PR, Mcdonald SM, Mathews JD. Historia naturalna chorób nerek u australijskich Aborygenów. 2. Albuminuria przewiduje naturalną śmierć i niewydolność nerek. Kidney Int 2001; 60: 249-256
Crossref Web of Science Medline
3. Hoy WE, Kondalsamy-Chennakesavan S, Wang Z, i in. Ocena ilościowa nadmiaru ryzyka białkomoczu, nadciśnienia i cukrzycy u aborygenów australijskich: porównanie profili w trzech odległych społecznościach na Terytorium Północnym z danymi z badania AusDiab. Aust NZJ Public Health 2007; 31: 177-183
Crossref Web of Science Medline
4. Begg S, Vos T, Barker B, Stevenson C, Stanley L, Lopez A. Ciężar choroby i urazu w Australii 2003. Canberra: Australijski Instytut Zdrowia i Opieki Społecznej, 2003. (Dostęp do 17 września 2009 r., Na stronie http : //www.aihw.gov.au/publications/index.cfm/title/10317.)

5. Hoy WE, lek. Hughson, Singh GR, Douglas-Denton R, Bertram JF. Zmniejszona liczba nefronów i liczba kłębuszków u australijskich Aborygenów: grupa z wysokim ryzykiem chorób nerek i nadciśnienia. Kidney Int 2006; 70: 104-110
Crossref Web of Science Medline
(17)
[podobne: lek do inhalacji berodual, suszone pomidory w zalewie, preparat do dezynfekcji powierzchni ]